Emrecim; Nasıl tanıştık hatırlamıyorum ama, ilk senelerde beraber çok vakit geçirdik. Sınıfça partiler yapardık, toplanıp sınavlara çalışırdık. Gerçi ben sınavlara çalışırken hep kaytarmanın yolunu arardım ama:) Hatırlarmısın bilmiyorum ama ben söylemeden ne derdim olduğunu anlardın. Sonra dersler, sıkıntılar derken, eskisi gibi görüşemez olduk. Ama benim için her zaman en değerli arkadaşlarımdan biri oldun hep de öyle olacak. Beraber çok eğlendiğim, muhabbetinden hep keyif aldığım dans partnerim. Hayatın boyunca hep mutlu olursun umarım. Çiğdem ŞİMŞEK
Hemşerim, ne güzel günlerimiz geçti yaw senin eski Kozyatağındaki evde ve Serim-Verim 2lisinin malikanelerinde :)yıkadığım dağ gibi bulaşıkları hayatım boyunca unutmıcam walla :P ders çalışma niyeti olmayan o kadar şopar niye bi evde toplanıp ders çalışmaya çalışırdık hala anlayabilmiş değilim wallahi :)çok güzel şeyler hakediyosun arkadaşım, umarım elde edersin hepsini :)
Biz nasıl tanıştııık?sınıfta tanışmadığımız kesin:)seni ilk sene okulda görmek çok zordu:)İki evinde de çok kez barınak olarak kullanmıştım:)Çok saol:)Ama sen yigit ben sizin evde yaptıklarımızı unutamayacağım.Herzaman rahat ve güleryüzlü tavırlarınla en sıkıntılı günlerimde beni de rahatlatıyordun:)Bana çok şey kattın.Hep mutlu ol olur mu?İlhami
Üniversiteye kayıt için geldiğimizde tanışmıştık, bölümde tanıştığım ilk kişi sendin. Ama gerçekten tanışmamız geç oldu. Esprili, eğlenceli muhabbetlerinle tanıdım seni. Decision dersleri seninle sohbet ederken geçti hep. Seninle Mecidiyeköy yolculuklarımızı, adım atacak halimizin kalmadığı o yokuşu çıkışımızı hatırlıyorum (bunu unutsam daha iyi sanırım:)). Çok iyi bir kalbin var ve iyilikleri hak ediyorsun. Her şey dilediğin gibi olur ve çok mutlu olursun umarım...
Emre, sınıfın aktif elemanı. Bana göre vücut olarak müdendislik okuyan bir öğrenciden farkı yoktu, ama zihin olarak başka yerdeydi belli. Konsantrasyonu, odak noktası değişik bir adam. Ben de çözebilmiş değilim :). Ama şunu söyleyebilirim ki çok sıcak kanlı bir insan, ne de olsa izmirli. Hayatın boyunca başarı ve mutluluklar dilerim.
Birinci sınıfta ilk çılgın İzmirli diye tanıdım seni... =) Zamanla arkadaş gruplarımız kopsa da seninle arkadaşlığımız bitsin hiç istemedim. Umarım bundan sonra da arada zaman bulur çıkar gezer eğleniriz. =) Bu arada kek sözüm bakidir! Adanalı sözü=) İstediğin zaman söyle kekim emrine amadedir! Öpüyorum Emrecim. Özge Günaydın
Herhalde dört yıl boyunca birlikte yapmadığımız ödev, proje, tez, sınav:) falan kalmadı. Hepsinin üstesinden gelebildik her ne kadar istatistik arada buna engel olmaya çalıştıysa da başaramadı. Hepsini son dakikaya bırakmak bizim yapış stilimizdi zaten erken yapmaya kalkınca yanlış yapıyorduk:) İş hayatında bile ayrı yapamayacaktık neredeyse allahtan danışman olmamaya karar verdin de arada senin bilmediğin, benim şevkle sana anlatabileceğim birşeyler çıktı ortaya.
Bunlar sadece okul sınırları içinde gerçekleştirdiğimiz faaliyetler tabiki de. Asıl okul dışındaki dostluğun, arkadaşlığın, samimiyetin ve bol muhabbetinle(bir de bencillikte var elbette:)) ile hayatımda önemli bir yere sahipsin ve umarım ki ömür boyu da hep öyle kalacaksın.Gerçi istemesem de sen beni bulursun kardeşim bundan eminim:)Daha nice kadehler kaldırıp, kutlamalar yapacağız ve kadehlerimizi tokuşturup içkimizi yudumlayacağız...
Beraber başladık beraber bitiriyoruz. Çok şey paylaştık, öğrendik. Hayatın güzellikleri hep yanında olsun kardeşim. (Elimde çok gizli kayıtlar var ona göre:) Sait ÜLGER
Emre kardeşim, Benim o lanet olası oyundan lisede terapi ile kurtulduğumu bilmeden beni tekrar aynı batağa çektiğin için seni hiç affetmiycem:P Yiğit'le Erhan'ın payını da unutmamak lazım tabi. Şaka bir yana senle geçirdiğimiz vakitler çok güzel ve eğlenceliydi. Özgürlük muhabbetleri, tahmin etmeyeceğim kadar iyi oynadığın basketbol maçları. Hakkaten bak benim basket topum sende hala.Onu getir artık ayıp:P Beni evine çağırmakta iyiki bu kadar ısrar etmişin. Seni tanıyıp senle muhabbet ettiğim için çok mutluyum. İzmirli kardeşim bi yerde bi şekilde daha da çok görüşmek dileğiyle. Kal sağlıcakla şimdilik...
Ne yazabilirm ki bu kadar az satırlara senle yaşadıklarımızı kardeşim, bi insan hayattan ne ister, öncelikli sırtına dayayabileceği bir dost, ne mutlu bana ki varsın ve ben en zor anlarımda bile sana sığınabildim. Mahşerin 5 atlısının eğlencelisiydin sen, eğlenemezdik sen olmadan, ders çalışırken muhteşem zengin olma planlarımızda güvenliği oyalayan bile oldun o çok konuşmanla dönüp arkamıza baktığımızda üniversiteyle ilgili o kadar güzel anılarımız olacak ki ilerde, banyoda sızdığımız günler, İnönü stadından yuvarlandığın günler, ders çalışırken (?) yaptığımız geyikler,playstation turnuvalarımız, 3 metrelik yolu sürünerek geldiğin geceler :):) hiç anı olarak kalmaz bunlar inşallah kardeşim, bakarsın şirket kurma planımız gerçek olur, 5 ortak kurarız şirketi, ama hayır gelir mi bilmem
Emre bey, sen bu yazıları okurken muhtemelen sofrayı yeni toplamış olucaz (bunu da bilirsem afaroz et beni orada). Seninle orta okuldan beri başlıyan arkadaşlığımızın bir tuhaf evresini beraber atlattık.Kah üzüldük gaza gelip alışmamış bünyeye 5 bira içtik, kah günü geldi ev arıyacaz die yollara düştük. Kah alem yapıp rakıyı başımdan aşağı döktün, kah sabahlara kadar film izledik. Universiade yazı, kırılan ranza, kırdığın yatak, benim telepatik algılama sistemim, kavun kokan bulgur,hatta o kadar çok şey varki ev arkadaşı olduğumuz için günler değil artık yıllar karışıyor. Bulaşık,çamaşır ve bitmiyen balkon canavarları da cabası. Senden çok şey öğrendim aslında, "son dakikada iş yapmak" (bkz: tez,rapor,yıllık yazısı) umarım ben de sana bir şeyler öğretebilmişimdir. İlerde bir tane daha yıllık olsa ona da yazacam ama kalmadı galiba. Bir de sana bir tavsiye, ilerde çok paran olur da birşey yapmak istersen git doğal ortamları gez, oturma evde (bkz: olimpos). Geri döndüğünde seni daha mutlu buldum. Daha da mutlu ve başarılı olman dileğimle...
12 yorum:
Emrecim;
Nasıl tanıştık hatırlamıyorum ama, ilk senelerde beraber çok vakit geçirdik. Sınıfça partiler yapardık, toplanıp sınavlara çalışırdık. Gerçi ben sınavlara çalışırken hep kaytarmanın yolunu arardım ama:) Hatırlarmısın bilmiyorum ama ben söylemeden ne derdim olduğunu anlardın. Sonra dersler, sıkıntılar derken, eskisi gibi görüşemez olduk. Ama benim için her zaman en değerli arkadaşlarımdan biri oldun hep de öyle olacak. Beraber çok eğlendiğim, muhabbetinden hep keyif aldığım dans partnerim. Hayatın boyunca hep mutlu olursun umarım.
Çiğdem ŞİMŞEK
Hemşerim,
ne güzel günlerimiz geçti yaw senin eski Kozyatağındaki evde ve Serim-Verim 2lisinin malikanelerinde :)yıkadığım dağ gibi bulaşıkları hayatım boyunca unutmıcam walla :P ders çalışma niyeti olmayan o kadar şopar niye bi evde toplanıp ders çalışmaya çalışırdık hala anlayabilmiş değilim wallahi :)çok güzel şeyler hakediyosun arkadaşım, umarım elde edersin hepsini :)
Biz nasıl tanıştııık?sınıfta tanışmadığımız kesin:)seni ilk sene okulda görmek çok zordu:)İki evinde de çok kez barınak olarak kullanmıştım:)Çok saol:)Ama sen yigit ben sizin evde yaptıklarımızı unutamayacağım.Herzaman rahat ve güleryüzlü tavırlarınla en sıkıntılı günlerimde beni de rahatlatıyordun:)Bana çok şey kattın.Hep mutlu ol olur mu?İlhami
Üniversiteye kayıt için geldiğimizde tanışmıştık, bölümde tanıştığım ilk kişi sendin. Ama gerçekten tanışmamız geç oldu.
Esprili, eğlenceli muhabbetlerinle tanıdım seni. Decision dersleri seninle sohbet ederken geçti hep.
Seninle Mecidiyeköy yolculuklarımızı, adım atacak halimizin kalmadığı o yokuşu çıkışımızı hatırlıyorum (bunu unutsam daha iyi sanırım:)).
Çok iyi bir kalbin var ve iyilikleri hak ediyorsun.
Her şey dilediğin gibi olur ve çok mutlu olursun umarım...
Emre, sınıfın aktif elemanı. Bana göre vücut olarak müdendislik okuyan bir öğrenciden farkı yoktu, ama zihin olarak başka yerdeydi belli. Konsantrasyonu, odak noktası değişik bir adam. Ben de çözebilmiş değilim :). Ama şunu söyleyebilirim ki çok sıcak kanlı bir insan, ne de olsa izmirli. Hayatın boyunca başarı ve mutluluklar dilerim.
Birinci sınıfta ilk çılgın İzmirli diye tanıdım seni... =) Zamanla arkadaş gruplarımız kopsa da seninle arkadaşlığımız bitsin hiç istemedim. Umarım bundan sonra da arada zaman bulur çıkar gezer eğleniriz. =) Bu arada kek sözüm bakidir! Adanalı sözü=) İstediğin zaman söyle kekim emrine amadedir! Öpüyorum Emrecim.
Özge Günaydın
Merhaba Kardeşim;
Herhalde dört yıl boyunca birlikte yapmadığımız ödev, proje, tez, sınav:) falan kalmadı. Hepsinin üstesinden gelebildik her ne kadar istatistik arada buna engel olmaya çalıştıysa da başaramadı. Hepsini son dakikaya bırakmak bizim yapış stilimizdi zaten erken yapmaya kalkınca yanlış yapıyorduk:) İş hayatında bile ayrı yapamayacaktık neredeyse allahtan danışman olmamaya karar verdin de arada senin bilmediğin, benim şevkle sana anlatabileceğim birşeyler çıktı ortaya.
Bunlar sadece okul sınırları içinde gerçekleştirdiğimiz faaliyetler tabiki de. Asıl okul dışındaki dostluğun, arkadaşlığın, samimiyetin ve bol muhabbetinle(bir de bencillikte var elbette:)) ile hayatımda önemli bir yere sahipsin ve umarım ki ömür boyu da hep öyle kalacaksın.Gerçi istemesem de sen beni bulursun kardeşim bundan eminim:)Daha nice kadehler kaldırıp, kutlamalar yapacağız ve kadehlerimizi tokuşturup içkimizi yudumlayacağız...
Evren Güler
Beraber başladık beraber bitiriyoruz. Çok şey paylaştık, öğrendik. Hayatın güzellikleri hep yanında olsun kardeşim.
(Elimde çok gizli kayıtlar var ona göre:)
Sait ÜLGER
Emre kardeşim,
Benim o lanet olası oyundan lisede terapi ile kurtulduğumu bilmeden beni tekrar aynı batağa çektiğin için seni hiç affetmiycem:P Yiğit'le Erhan'ın payını da unutmamak lazım tabi. Şaka bir yana senle geçirdiğimiz vakitler çok güzel ve eğlenceliydi. Özgürlük muhabbetleri, tahmin etmeyeceğim kadar iyi oynadığın basketbol maçları. Hakkaten bak benim basket topum sende hala.Onu getir artık ayıp:P Beni evine çağırmakta iyiki bu kadar ısrar etmişin. Seni tanıyıp senle muhabbet ettiğim için çok mutluyum. İzmirli kardeşim bi yerde bi şekilde daha da çok görüşmek dileğiyle. Kal sağlıcakla şimdilik...
Ne yazabilirm ki bu kadar az satırlara senle yaşadıklarımızı kardeşim, bi insan hayattan ne ister, öncelikli sırtına dayayabileceği bir dost, ne mutlu bana ki varsın ve ben en zor anlarımda bile sana sığınabildim. Mahşerin 5 atlısının eğlencelisiydin sen, eğlenemezdik sen olmadan, ders çalışırken muhteşem zengin olma planlarımızda güvenliği oyalayan bile oldun o çok konuşmanla dönüp arkamıza baktığımızda üniversiteyle ilgili o kadar güzel anılarımız olacak ki ilerde, banyoda sızdığımız günler, İnönü stadından yuvarlandığın günler, ders çalışırken (?) yaptığımız geyikler,playstation turnuvalarımız, 3 metrelik yolu sürünerek geldiğin geceler :):) hiç anı olarak kalmaz bunlar inşallah kardeşim, bakarsın şirket kurma planımız gerçek olur, 5 ortak kurarız şirketi, ama hayır gelir mi bilmem
Emre bey, sen bu yazıları okurken muhtemelen sofrayı yeni toplamış olucaz (bunu da bilirsem afaroz et beni orada). Seninle orta okuldan beri başlıyan arkadaşlığımızın bir tuhaf evresini beraber atlattık.Kah üzüldük gaza gelip alışmamış bünyeye 5 bira içtik, kah günü geldi ev arıyacaz die yollara düştük. Kah alem yapıp rakıyı başımdan aşağı döktün, kah sabahlara kadar film izledik. Universiade yazı, kırılan ranza, kırdığın yatak, benim telepatik algılama sistemim, kavun kokan bulgur,hatta o kadar çok şey varki ev arkadaşı olduğumuz için günler değil artık yıllar karışıyor. Bulaşık,çamaşır ve bitmiyen balkon canavarları da cabası. Senden çok şey öğrendim aslında, "son dakikada iş yapmak" (bkz: tez,rapor,yıllık yazısı) umarım ben de sana bir şeyler öğretebilmişimdir. İlerde bir tane daha yıllık olsa ona da yazacam ama kalmadı galiba. Bir de sana bir tavsiye, ilerde çok paran olur da birşey yapmak istersen git doğal ortamları gez, oturma evde (bkz: olimpos). Geri döndüğünde seni daha mutlu buldum. Daha da mutlu ve başarılı olman dileğimle...
Yorum Gönder