Çeliiik.Senle yan yana odalarda kalıp birbirimizi tanımadıgımız zamanı hatırlarsın..Bizi şiikayet etmek istedigin günleri unutmayacagım(gülecek hiçbirşeyim kalmazsa hatırlar gülerim:)Bu4yıllık periyotta çook şey paylaştık,ama halen seni tanıyamadım:)ama ilerde seni tanımak için uzuuun bir sürem olacak.Dimi?Hayatın sana çukur çıkarmaması dileğimle.Tümsek çıkarsın ama arada bir üzerine çıkıp etrafa yüksekten bak diye:)
Emrecim, Neskafe arkadaşım:)desem herhalde yadırgamazsın. Bu sene pek olmadı ama yoğun derslerin aralarında belki uyku açmak için, belki birbirimize borçlandığımızdan, belki bazen sen bana bazen ben sana zorla ısmarlattığımızdan:)içtiğimiz kahvelerin tadını eminim ki sen de unutmayacaksın. Ama asıl zevki tabi ki kahvede değil, sen ben ve Pınar yaptığımız sohbetlerdi desem yalan olur,kahveyi seviyoruz çünkü. :) Şaka bir yana sizinle olan muhabbeti gerçekten çok özleyeceğim. Samimiyetin için, arkadaşlığın için, en son ısmarladığın şey için(adını bilmiyorum:)) ve bundan sonra da beni sık sık arayacağın için çook teşekkür ederim arkadaşım. Seni İstanbul’da görmek isteriz, konya şekeri boşver bence:p Büşra
Benim 2. sınıftan bu yana ortagımm:)) Neydi o geyigimiz ya bizim. Ne kadar bana uzak gibi görünsen de senin o korumacı, iyi niyetli tavrını hep hissettim. Eee olcak o kadar da surda memleketli sayılırız di mi?? Hani bi de 2. sınıfta biz deişik kelimeler kullanınca anlamıodu ya bunlar hatırladın mı? Ne güzel havamız oluodu senle:PP Bi ara da senle 19T ye baglamıstık ne güzel ama gel gör ki uzun sürmedi saadetimiz. Eee napalım kader utansın artık. Şaka bi yana da şimdiye kadar cok yakınımda olmadan da hissettirdiğin sevgin, dostlugun için binlerce tesekkürler. Otobüsler Konya'ya giderken benim bilmedigim bi yoldan gitmiosa eger her zaman nerde inmen gerektiğini biliosun inşallah. Söylememe gerek var mı?? Hayatın boyunca tüm mutluluklar, basarılar seninle olsun arkadasım.
Emrecim; Yağız kardeşim, öyle sessiz girip çıkıyordun bir aralar sınıfa sonra can ciğer olduk, kayış dağı filan derken hatırlıyon mu:D gezmeler, tozmalar, ödevler, arada sınavlar, sonra bir Kadıköy macerası vardı hani ben ellerimi kullanmadan arabanın tüm kapılarını kapamıştım üstelik de arabadan inmeden:D derken gün geldi çattı Marmara çatısı dar geldi, artık başka mekanlarda ama yine aynı dostlar; uzaklaşmadan, ayrılmadan devam ederiz umarım. Başarı mutluluk ve huzur seninle olsun, sağlıcakla...
Bak işte bu sınıfta kime en fazla laf söledin diye sorarsan açık ara kazanırsın:) İstinasız seni her gördüğümde bi laf attım:) pişman mıyım? ASLA!! Gene görim lafın hazır olucak kaçamazsın:)
Güzide şehrimiz Konya'nın güzel evladı.. Bozdu oğlum seni İstanbul:) Cöle möle ne o öle!? Tabi sen de haklısın yakışıyo sürüyorum diyosun:D
Her dersi tertemiz geçtin akıllı kardeşim:) sonra pekiştirmek için bi daha aldın ama olsun kötü mü oldu?:D
4 senedir hatta belki okulun ilk haftasından (tam hatırlamıyorum:D) beri seninle atışıyoruz şakalaşıyoruz günün en tatlı zamanlarından yaşıyoruz:)
Saçların jöleyi yemiş ama kalbin İstanbul havasını solumamış tertemiz kalmış.. Hep de böle kalsın yoksa takılmam sana valla:D
Pek saygıdeğer arkadaşım Emre. Konyanın geniş bozkırlarından kopup gelen, konyalı imajını yeniden inşa etmeme sebep olmuş nadide insan. Her anadolu delikanlısında bulunduğu gibi, kara kaş, kara göz pek bir yakışır. Samimi, sesi çıkmayan, vur ensesine al ekmeğini ağzından tarzında bir adam :) Tabi bunlar görülmeyeni kamufle eden görünen tarafları. Sana başarı ve mutluluk dolu bir yaşam dilerim. Herşey gönlünce olsun.
Üniversiteye başladığımızda kimseyi tanımazken Hakan'dan dolayı tanışmıştık. Yani bölümde ilk tanıştıklarımdan biri sensin. Daha sonraları o kadar görüşemedik ama sen her zaman samimi, iyi bir arkadaş oldun benim için. İyi kalpli biri olmanın yanında çalışkanlığın da yadsınamaz. Derslerine verdiğin önemi hep takdir ettim; ama almadığın derse bile benden çok girmeni unutmayacağım:) Seni tanıdığım için mutluyum, umarım hayatında hep iyiliklerle karşılaşırsın. Mutluluklar dilerim...
Seninle birinci sınıfta tanıştıgımızda sanıyorum aynı yurtta kaldığımızı daha bilmiyorduk. Derken yurtta koca bir yılı beraber geçirdik. Sen benim odamin tam altındaki odada kaliyordun. Sonrasında sen yurttan ayrıldın,ama arkadasligimiz sevgi ve saygı çercevesinde devam etti. 4 yillik zaman zarfında sakin, efendi ve güler yüzlü kişiliğinle kendini bizlere sevdirmeyi başardın. Bundan sonraki hayatında başarı ve mutlulugu yakalaman dileğiyle...
Derslerde herkes sıkıntıdan patlarken birinin “Emre bi ara verelim” demesi ve ardından birkaç kişinin daha "Emre bi ara verelim" demesinin ardından hocanın dayanmayarak hemen derse ara vermesi. Evet sen bizim derslerdeki kurtarıcımız oldun herzaman bunun için sana teşekkürü bir borç bilirim:).Kardeşim kendine çok iyi bak, aman hayata ara veriyim deme sakın umarım herşey gönlünce olur.
Seninle asıl tanışmam bir kış günü olmuştu. Kendi denizimde yüzerken sessizce, yanlızlığın girdaba dönüşmeye başladığı bir anda, öylece karşımda duruyordun. Sıcacık, içten bir gülümseme bana hayatımda neyin eksikliğini hissettiğim sorusunu bir an da cevapladı. İnsan sahip olmadığı duyguların anlamını, önemini bilmez, özlemini duyamazmış. O zamana kadar ben de fark etmemişim. Oysa şimdi düşünüyorumda, ne denli şanslı bir insanım ki ben, senin gibi mükemmel biriyle karşılaşmışım. Aslında tek bir kişi değildin benim için. Bir çok kişi oldun. Bazen en iyi dostum oldun, sırlarımı paylaştığım; bazen kardeşim oldun, beni gözünden sakındın. Yol arkadaşım oldun, yollar seninle bir şiir gibi akıp tükendi. Nakaratı hiç bitmeyen o güzel şarkıyı söyleyen kişi oldun, her seferinde ilk kez dinliyormuşum gibi bir his doğdu içimde. Hayatımın yalnızlıklarını, sunduğun bu güzel kalabalık sevgiyle sardı. Hepsi için çok minnettarım sana. Hatılarsan ‘iyiki varsın’ yazmıştım pastanın üzerine. Öyle yazmıştım, çünkü güzel olan her şeyin hayatıma seninle birlikte girdiğinin, varlığının benim için ne denli önemli oldğunun iki kelimeyle başka tarifini bulamamıştım. Yine söylüyorum, hep söyleyeceğim, İYİKİ VARSIN!
Hocam çaylar mı içilsin? nargileye mi gidilsin? ne yapılsın da kafalar bi dağılsın da o zamanlara dönelim bundan sonra. 1. sınıfta saç uzatma, sonra bişeye benzemediğini anlayıp kısaltma furyasının merkezinde yer aldık senle, diğerlerine öncü olduk:P Arnold tarzı sağlam duruşunla (Terminatör mübarek), ayağını yere sağlam basışınla (bastığın yere ara sıra dikkat etmesen de), ders arasındaki ikramlarınla, Konyalılığınla aklımdasın hep. Güçlü ve sakin, başarılı ve efendi oldun her zaman herkesin harcı değil. Hep böyle devam etmen, dileğiyle. Kendine iyi bak hocam.
244’te Tarih dersinden önce tanışmıştık sanırım. O zamanlar uzun saçlı ve kiloluydu Konyalı’m. Şimdi ise FB’li Volkan!a benzer bir yapıya sahipsin. Çayı seven ve kahvaltıyı yapmadan güne başlamaman, hep benim de sahip olmak istediğim özelliklerinden biridir. Hep böyle sakin ve ciddi ol. Tüm güzelliklerin seninle birlikte olması dileğiyle…
Emrecim canım arkadaşım. Seninle tanıştığımız daha doğrusu tanışamadığımız günü hiç unutamıyorum:) Kayıt günü benimle değil arkamdaki çocukla konuşmayı tercih ettiğin için çok kızmıştım sana. Nerden bilebilirdim ki o zaman benim çok sevdiğim arkadaşım olacağını. Aslında seninle tanışmadan seni çok iyi tanıyordum ben, nedenini anlıyorsun değil mi:D Bu arada bana güvenip içini açtığın için teşekkürler. Seninle az şey paylaşmadık valla. Kadıköy’deki adamın sen söylemeden tek şekerli çay getirmesini (ben de tek şekerli içiyordum ama neyse), Gökmenle ve benle olan atışmalarını, İstanbul'u karış karış gezmelerimizi, siyaset dahil her türlü konudaki sohbetlerimizi, bowling hezimetinizi hep gülümseyerek hatırlayacağım. Emrecim dosdoğru bir insan olduğun için bundan sonraki hayatında hep doğru adımlar atacağına ve başarılı olacağına inanıyorum. En güzel günler seninle olsun...Görüşeceğiz...
Emre kardeşim, okulun açılmasıyla istanbulun kosmopolit yapısını gösteren bir grubun içinde tanıdık birbirimizi. İki istanbul yabancısı olarak kadıkoye,fenerbahceye bırlıkte gıttık ilk defa ve şansa bak ki tinercinin birinin yolumuzu kesip 25 kuruş istediği hala aklımdadır:P Bunun gıbı ılk defaların adamı oldun bende (her ne kadar pek hayırlı gözükmese de:P). Senle nargile ortaklığı yapmak, şalgam suyuyla sarhoş olmaya çalışmanı görmek, gökmenin ithamları karşısında çıldırmalarını izlemek hepsi çok keyifliydi. Senle muhabbetin kralını yapabileceğimi de biraz uzun yıllar önce olsa da(2. sınıf) bizzat test ederek onayladım. Bu arada evine bir türlü gelemediğimizin umarım hala farkındasındır. Tekliflere bundan sonra da açığız unutma . Okul hayatın boyuncada derinden derinden her türlü başarıyı ve mutluluğu yakaladığını düşünüyorum ve allah daim etsin biraderim. Hayatın boyunca hep hayal ettiğin gibi olsun hersey, son olarak nasihatımdır yolsa yürürken asla mesaj çekmeyesin:P hadi kal sağlıcakla.. İbrahim
Sınıfın en delikanlı insanlarından bi tanesi. Bir baktığınızda tamam işte bu adam adam gibi adam diyorsunuz. Sonra tanımaya başladıkça daha da ısınıyorsunuz, içi dışı bir, hiçbir art niyetin bulunmadığı, zor bulunan cinsten bi insan. Bunun haricinde derslerde ara istediğimiz zaman paravan şirket olarak kullandığımız çok sevdiğimiz dostumuz, canımız. Artık hocalar Emre ismini duyduğu zaman “bi ara verelim” diyodu ister istemez. Hocaların gözünde bi marka olmuştu anlıycağınız, arayla özdeşleşen bi marka :) Son zamanlarda nete daha az girer oldun Emrecim, msn’de çok sık muhabbet etmesek de gözler arıyo ister istemez, özletme kendini..
16 yorum:
Çeliiik.Senle yan yana odalarda kalıp birbirimizi tanımadıgımız zamanı hatırlarsın..Bizi şiikayet etmek istedigin günleri unutmayacagım(gülecek hiçbirşeyim kalmazsa hatırlar gülerim:)Bu4yıllık periyotta çook şey paylaştık,ama halen seni tanıyamadım:)ama ilerde seni tanımak için uzuuun bir sürem olacak.Dimi?Hayatın sana çukur çıkarmaması dileğimle.Tümsek çıkarsın ama arada bir üzerine çıkıp etrafa yüksekten bak diye:)
Emrecim,
Neskafe arkadaşım:)desem herhalde yadırgamazsın. Bu sene pek olmadı ama yoğun derslerin aralarında belki uyku açmak için, belki birbirimize borçlandığımızdan, belki bazen sen bana bazen ben sana zorla ısmarlattığımızdan:)içtiğimiz kahvelerin tadını eminim ki sen de unutmayacaksın. Ama asıl zevki tabi ki kahvede değil, sen ben ve Pınar yaptığımız sohbetlerdi desem yalan olur,kahveyi seviyoruz çünkü. :) Şaka bir yana sizinle olan muhabbeti gerçekten çok özleyeceğim. Samimiyetin için, arkadaşlığın için, en son ısmarladığın şey için(adını bilmiyorum:)) ve bundan sonra da beni sık sık arayacağın için çook teşekkür ederim arkadaşım. Seni İstanbul’da görmek isteriz, konya şekeri boşver bence:p
Büşra
Emrecim
Benim 2. sınıftan bu yana ortagımm:)) Neydi o geyigimiz ya bizim. Ne kadar bana uzak gibi görünsen de senin o korumacı, iyi niyetli tavrını hep hissettim. Eee olcak o kadar da surda memleketli sayılırız di mi?? Hani bi de 2.
sınıfta biz deişik kelimeler kullanınca anlamıodu ya bunlar hatırladın mı? Ne güzel havamız oluodu senle:PP Bi ara da senle 19T ye baglamıstık ne güzel ama gel gör ki uzun sürmedi saadetimiz. Eee napalım kader utansın artık. Şaka bi yana da şimdiye kadar cok yakınımda olmadan da hissettirdiğin sevgin, dostlugun için binlerce tesekkürler. Otobüsler Konya'ya giderken benim bilmedigim bi yoldan gitmiosa eger her zaman nerde inmen gerektiğini biliosun inşallah. Söylememe gerek var mı??
Hayatın boyunca tüm mutluluklar, basarılar seninle olsun arkadasım.
Gözde
Emrecim;
Yağız kardeşim, öyle sessiz girip çıkıyordun bir aralar sınıfa sonra can ciğer olduk, kayış dağı filan derken hatırlıyon mu:D gezmeler, tozmalar, ödevler, arada sınavlar, sonra bir Kadıköy macerası vardı hani ben ellerimi kullanmadan arabanın tüm kapılarını kapamıştım üstelik de arabadan inmeden:D derken gün geldi çattı Marmara çatısı dar geldi, artık başka mekanlarda ama yine aynı dostlar; uzaklaşmadan, ayrılmadan devam ederiz umarım. Başarı mutluluk ve huzur seninle olsun, sağlıcakla...
Bak işte bu sınıfta kime en fazla laf söledin diye sorarsan açık ara kazanırsın:) İstinasız seni her gördüğümde bi laf attım:) pişman mıyım? ASLA!! Gene görim lafın hazır olucak kaçamazsın:)
Güzide şehrimiz Konya'nın güzel evladı.. Bozdu oğlum seni İstanbul:) Cöle möle ne o öle!? Tabi sen de haklısın yakışıyo sürüyorum diyosun:D
Her dersi tertemiz geçtin akıllı kardeşim:) sonra pekiştirmek için bi daha aldın ama olsun kötü mü oldu?:D
4 senedir hatta belki okulun ilk haftasından (tam hatırlamıyorum:D) beri seninle atışıyoruz şakalaşıyoruz günün en tatlı zamanlarından yaşıyoruz:)
Saçların jöleyi yemiş ama kalbin İstanbul havasını solumamış tertemiz kalmış.. Hep de böle kalsın yoksa takılmam sana valla:D
Pek saygıdeğer arkadaşım Emre. Konyanın geniş bozkırlarından kopup gelen, konyalı imajını yeniden inşa etmeme sebep olmuş nadide insan. Her anadolu delikanlısında bulunduğu gibi, kara kaş, kara göz pek bir yakışır. Samimi, sesi çıkmayan, vur ensesine al ekmeğini ağzından tarzında bir adam :) Tabi bunlar görülmeyeni kamufle eden görünen tarafları. Sana başarı ve mutluluk dolu bir yaşam dilerim. Herşey gönlünce olsun.
Üniversiteye başladığımızda kimseyi tanımazken Hakan'dan dolayı tanışmıştık. Yani bölümde ilk tanıştıklarımdan biri sensin.
Daha sonraları o kadar görüşemedik ama sen her zaman samimi, iyi bir arkadaş oldun benim için.
İyi kalpli biri olmanın yanında çalışkanlığın da yadsınamaz. Derslerine verdiğin önemi hep takdir ettim; ama almadığın derse bile benden çok girmeni unutmayacağım:)
Seni tanıdığım için mutluyum, umarım hayatında hep iyiliklerle karşılaşırsın.
Mutluluklar dilerim...
Seninle birinci sınıfta tanıştıgımızda sanıyorum aynı yurtta kaldığımızı daha bilmiyorduk. Derken yurtta koca bir yılı beraber geçirdik. Sen benim odamin tam altındaki odada kaliyordun. Sonrasında sen yurttan ayrıldın,ama arkadasligimiz sevgi ve saygı çercevesinde devam etti.
4 yillik zaman zarfında sakin, efendi ve güler yüzlü kişiliğinle kendini bizlere sevdirmeyi başardın. Bundan sonraki hayatında başarı ve mutlulugu yakalaman dileğiyle...
Derslerde herkes sıkıntıdan patlarken birinin “Emre bi ara verelim” demesi ve ardından birkaç kişinin daha "Emre bi ara verelim" demesinin ardından hocanın dayanmayarak hemen derse ara vermesi. Evet sen bizim derslerdeki kurtarıcımız oldun herzaman bunun için sana teşekkürü bir borç bilirim:).Kardeşim kendine çok iyi bak, aman hayata ara veriyim deme sakın umarım herşey gönlünce olur.
Aksel TUNA
Seninle asıl tanışmam bir kış günü olmuştu. Kendi denizimde yüzerken sessizce, yanlızlığın girdaba dönüşmeye başladığı bir anda, öylece karşımda duruyordun. Sıcacık, içten bir gülümseme bana hayatımda neyin eksikliğini hissettiğim sorusunu bir an da cevapladı. İnsan sahip olmadığı duyguların anlamını, önemini bilmez, özlemini duyamazmış. O zamana kadar ben de fark etmemişim. Oysa şimdi düşünüyorumda, ne denli şanslı bir insanım ki ben, senin gibi mükemmel biriyle karşılaşmışım. Aslında tek bir kişi değildin benim için. Bir çok kişi oldun. Bazen en iyi dostum oldun, sırlarımı paylaştığım; bazen kardeşim oldun, beni gözünden sakındın. Yol arkadaşım oldun, yollar seninle bir şiir gibi akıp tükendi. Nakaratı hiç bitmeyen o güzel şarkıyı söyleyen kişi oldun, her seferinde ilk kez dinliyormuşum gibi bir his doğdu içimde. Hayatımın yalnızlıklarını, sunduğun bu güzel kalabalık sevgiyle sardı. Hepsi için çok minnettarım sana. Hatılarsan ‘iyiki varsın’ yazmıştım pastanın üzerine. Öyle yazmıştım, çünkü güzel olan her şeyin hayatıma seninle birlikte girdiğinin, varlığının benim için ne denli önemli oldğunun iki kelimeyle başka tarifini bulamamıştım. Yine söylüyorum, hep söyleyeceğim, İYİKİ VARSIN!
Hocam çaylar mı içilsin? nargileye mi gidilsin? ne yapılsın da kafalar bi dağılsın da o zamanlara dönelim bundan sonra. 1. sınıfta saç uzatma, sonra bişeye benzemediğini anlayıp kısaltma furyasının merkezinde yer aldık senle, diğerlerine öncü olduk:P Arnold tarzı sağlam duruşunla (Terminatör mübarek), ayağını yere sağlam basışınla (bastığın yere ara sıra dikkat etmesen de), ders arasındaki ikramlarınla, Konyalılığınla aklımdasın hep. Güçlü ve sakin, başarılı ve efendi oldun her zaman herkesin harcı değil. Hep böyle devam etmen, dileğiyle. Kendine iyi bak hocam.
244’te Tarih dersinden önce tanışmıştık sanırım. O zamanlar uzun saçlı ve kiloluydu Konyalı’m. Şimdi ise FB’li Volkan!a benzer bir yapıya sahipsin. Çayı seven ve kahvaltıyı yapmadan güne başlamaman, hep benim de sahip olmak istediğim özelliklerinden biridir. Hep böyle sakin ve ciddi ol. Tüm güzelliklerin seninle birlikte olması dileğiyle…
Gökmen Altınel
Emrecim canım arkadaşım. Seninle tanıştığımız daha doğrusu tanışamadığımız günü hiç unutamıyorum:) Kayıt günü benimle değil arkamdaki çocukla konuşmayı tercih ettiğin için çok kızmıştım sana. Nerden bilebilirdim ki o zaman benim çok sevdiğim arkadaşım olacağını. Aslında seninle tanışmadan seni çok iyi tanıyordum ben, nedenini anlıyorsun değil mi:D Bu arada bana güvenip içini açtığın için teşekkürler.
Seninle az şey paylaşmadık valla. Kadıköy’deki adamın sen söylemeden tek şekerli çay getirmesini (ben de tek şekerli içiyordum ama neyse), Gökmenle ve benle olan atışmalarını, İstanbul'u karış karış gezmelerimizi, siyaset dahil her türlü konudaki sohbetlerimizi, bowling hezimetinizi hep gülümseyerek hatırlayacağım. Emrecim dosdoğru bir insan olduğun için bundan sonraki hayatında hep doğru adımlar atacağına ve başarılı olacağına inanıyorum. En güzel günler seninle olsun...Görüşeceğiz...
Pelin Onur
Emre kardeşim, okulun açılmasıyla istanbulun kosmopolit yapısını gösteren bir grubun içinde tanıdık birbirimizi. İki istanbul yabancısı olarak kadıkoye,fenerbahceye bırlıkte gıttık ilk defa ve şansa bak ki tinercinin birinin yolumuzu kesip 25 kuruş istediği hala aklımdadır:P Bunun gıbı ılk defaların adamı oldun bende (her ne kadar pek hayırlı gözükmese de:P). Senle nargile ortaklığı yapmak, şalgam suyuyla sarhoş olmaya çalışmanı görmek, gökmenin ithamları karşısında çıldırmalarını izlemek hepsi çok keyifliydi. Senle muhabbetin kralını yapabileceğimi de biraz uzun yıllar önce olsa da(2. sınıf) bizzat test ederek onayladım. Bu arada evine bir türlü gelemediğimizin umarım hala farkındasındır. Tekliflere bundan sonra da açığız unutma . Okul hayatın boyuncada derinden derinden her türlü başarıyı ve mutluluğu yakaladığını düşünüyorum ve allah daim etsin biraderim. Hayatın boyunca hep hayal ettiğin gibi olsun hersey, son olarak nasihatımdır yolsa yürürken asla mesaj çekmeyesin:P hadi kal sağlıcakla..
İbrahim
Sınıfın en delikanlı insanlarından bi tanesi. Bir baktığınızda tamam işte bu adam adam gibi adam diyorsunuz. Sonra tanımaya başladıkça daha da ısınıyorsunuz, içi dışı bir, hiçbir art niyetin bulunmadığı, zor bulunan cinsten bi insan. Bunun haricinde derslerde ara istediğimiz zaman paravan şirket olarak kullandığımız çok sevdiğimiz dostumuz, canımız. Artık hocalar Emre ismini duyduğu zaman “bi ara verelim” diyodu ister istemez. Hocaların gözünde bi marka olmuştu anlıycağınız, arayla özdeşleşen bi marka :) Son zamanlarda nete daha az girer oldun Emrecim, msn’de çok sık muhabbet etmesek de gözler arıyo ister istemez, özletme kendini..
Mustafa Şahin
Yorum Gönder